Του Νίκου Νυφούδη
Μια από τις ιστορίες που θυμάμαι αναλλοίωτα από το Λονδίνο και το The Life Goddess, είναι η τρίτη μέρα λειτουργίας μας. Αξέχαστη. Καταφέραμε, μέσα σε τρεις μόλις μέρες -Έλληνες γαρ- να τραβήξουμε το ενδιαφέρον ενός εκ των «επιθεωρητών κάδων» της περιοχής του Camden. Εν αγνοία μας, βέβαια.
Η περιοχή αρμοδιότητας του επιθεωρητή που μας επισκέφτηκε ήταν οι εξής δύο δρόμοι: Tottenham Court Road και Store street. Σαν να λέμε Πατριάρχου Ιωακείμ και Σκουφά. Η απόλυτη εξειδίκευση, με σκοπό την αποτελεσματικότητα. Ο Επιθεωρητής κάδων, λοιπόν, ήταν ένας εκ των λίγων δημοτικών υπαλλήλων καθαριότητας, διότι το βασικό αντικείμενο της αποκομιδή των σκουπιδιών και της ανακύκλωσης δίνεται σε ιδιώτες. Απλό και κατανοητό: κρατούν τη σοβαρή δουλειά εντός και δίνουν τη «βρώμικη» να τη διαχειριστούν οι άλλοι, τους οποίους, όμως, ελέγχουν αυστηρά. Πρώτα ο πολίτης και στη συνέχεια ο δημοτικός μηχανισμός.
Ήταν, θυμάμαι, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013. Το Σαββατοκύριακο χιόνιζε ασταμάτητα. Είχε παραλύσει το Λονδίνο. Έκανα σκέψεις ότι αυτές οι βιβλικές καιρικές συνθήκες ή προμηνύουν μεγάλη επιτυχία ή μεγάλη καταστροφή. Ο πιο βαρύς χειμώνας των τελευταίων 30 χρόνων, λέγανε.
Μόλις τρεις ημέρες λειτουργίας, λοιπόν, και ενώ είμαι στο ταμείο, μπαίνει ένας κύριος δείχνοντάς μου μία ταυτότητα. Μου θύμισε αστυνομική αλλά μου συστήθηκε ως επιθεωρητής κάδων. Συγκρατήθηκα λίγο να μη γελάσω. Τόσο από τον τίτλο, όσο και την επισημότητα του σήματος. Ξένη χώρα, άλλα ήθη και έθιμα, σκέφτηκα. Είχα βεβαίως στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ίσως κάτι να μην κάναμε καλά. Όλα αυτά με έκαναν να αντιμετωπίσω το περιστατικό με μεγάλη σοβαρότητα εξαρχής.
Ανοίγοντας μια παρένθεση στην περιγραφή της ιστορίας, πρέπει να μοιραστώ πως είχε καθυστερήσει πολύ η κατασκευή του καταστήματος. Ο κατασκευαστικός γολγοθάς της Μεγάλης Βρετανίας, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, για να λένε οι δικοί μας οικοδόμοι όταν κάνουν διάλειμμα. Με τη συνεχιζόμενη καθυστέρηση αναγκαστήκαμε να ανοίξουμε σχετικά βιαστικά ώστε να μη χάσουμε ακόμα ένα Σαββατοκύριακο λειτουργίας.
Ανοίξαμε λοιπόν, τις πόρτες μας ημέρα Παρασκευή με πολύ κρύο. Κλείσαμε το βράδυ, πετάξαμε τα σκουπίδια στον πιο κοντινό κάδο, όλα μια χαρά. Το Σάββατο το ίδιο, όπως και την Κυριακή. Έλα μου ντε, που κάτι δεν μου καθότανε καλά. Είχα ακούσει τόσες ιστορίες για τα δημοτικά πρόστιμα αναφορικά με τα σκουπίδια, που μου φαινόταν πολύ καλό για να είναι αληθινό να υπάρχουν δίπλα ακριβώς στο παντοπωλείο 3 κάδοι, σχετικά άδειοι κάθε μέρα. Αποφασίζω, λοιπόν, στις 3 τα ξημερώματα του Σαββάτου να μπω στην ιστοσελίδα του Camden. Επέλεξα να διαβάσω το κομμάτι της καθαριότητας και για καλή μου τύχη έκανα αίτηση να μας ενημερώσουν με επίσκεψη στο μαγαζί.
Επιστρέφοντας στο ουσιαστικό περιστατικό, με ενημέρωσε με την επίσκεψή του ο Επιθεωρητής κάδων, ότι είχανε πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο πολλές καταγγελίες από τους γείτονες, πωςπαρουσιάστηκε ασυνήθιστη κίνηση στους κάδους τις τελευταίες ημέρες. Αποτέλεσμα αυτών των καταγγελιών, ήταν να κάνει «έρευνα» ο ίδιος καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως οι σακούλες που δεν έπρεπε να είναι μέσα στον κάδο ήταν οι δικές μας. Ορίστε, μου κάνει, και μου δίνει μια ολόκληρη σακούλα αποδείξεων του Σαββατοκύριακου. Έχω μείνει άφωνος. Τολμώ να ψελλίσω «πώς βρήκατε τις αποδείξεις;» και μου απαντά, ότι έπειτα από τις καταγγελίες είχε την υποχρέωση να ανοίξει όλες τις μαύρες σακούλες των κάδων να μελετήσει τα σκουπίδια, και να φτάσει σ’ αυτό το συμπέρασμα. Investigation κανονικό, που λένε και στο χωριό μου!
Γιατί το κάνατε αυτό, με ρωτά; αγνοώντας ότι ανοίξαμε πριν τρεις μέρες. Δεν γνωρίζατε ότι αυτή η παράβαση του νόμου επισύρει πρόστιμο 5.000 λιρών; Ξεροκατάπια. Του εξήγησα πολύ φιλικά, ότι έχω κάνει την αίτηση ενημέρωσης στην ιστοσελίδα του Δήμου και η συζήτηση έληξε με μια απλή σύσταση και την υπογραφή του συμβολαίου αποκομιδής των σκουπιδιών με τον Δήμο. Θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει το ίδιο και με τις άλλες 2 εταιρείες που κάνουν την ίδια δουλειά στην περιοχή. Τόσο απλά.
Αφού έληξε φυσικά το περιστατικό και κατάφερα να επανακτήσω το χιούμορ μου, περιέγραψα του Επιθεωρητή -ήμουν ήδη Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη- πως αν είχα καταφέρει να εκλεγώ Δήμαρχος και αποφάσιζε το Δημοτικό Συμβούλιο ότι οι άνθρωποι της καθαριότητας του Δήμου θα ανοίγουν σακούλες σκουπιδιών σε παρόμοιες περιπτώσεις, τότε, το μόνο που θα είχα καταφέρει θα ήταν να τους οδηγήσω σε μακροχρόνια απεργία, να με καταγγείλει το ΠΑΜΕ, πιθανότατα να με επιπλήξει και η Περιφέρεια, ίσως και ο Υπουργός, και από το βάρος της κοινωνικής κατακραυγής ως ο απάνθρωπος Δήμαρχος να οδηγούμουν σε παραίτηση για να μπορώ να κυκλοφορώ χωρίς κίνδυνο από τους προπηλακισμούς των δυσαρεστημένων υπαλλήλων.
Απλά πράγματα. Μεγάλες αλήθειες. Ας σκεφτούμε όλοι τούτες τις δύσκολες μέρες που περνάει η δική μας χώρα, πώς τη θέλουμε την επαύριο. Αυτό ίσως μας βοηθήσει να δούμε τα πράγματα αλλιώς…
*Ο Νίκος Νυφούδης είναι οικονομολόγος και δημιουργός του The Life Goddess στο Λονδίνο.
Ασχολείται ενεργά με την πολιτική και με το Ποτάμι.
