Επιστολή την οποία υπογράφουν “οι μητέρες του Λαγκαδά” και τιτλοφορείται “το μπάχαλο του Λαγκαδά” έβγαλε στο φως της δημοσιότητας ο Δήμαρχος Λαγκαδά.
Ιωάννης Ταχματζίδης – Επιστολή την οποία υπογράφουν “οι μητέρες του Λαγκαδά” και τιτλοφορείται “το μπάχαλο του Λαγκαδά”, έφτασε στο γραφείο μου.
Αναφέρεται σε ένα θέμα που με απασχολεί πολύ σοβαρά, γι’ αυτό και πριν από μερικές ημέρες είχα συνάντηση με τους διοικητές των τμημάτων αστυνομίας και τροχαίας, Λαγκαδά και Λητής, σχετικά με το παράνομο παρκάρισμα και την κατάληψη των πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα, εμπορεύματα και πάσης φύσεως κατασκευές.
Αυτούσια η επιστολή που έφτασε στο γραφείο μου, έχει ως εξής:
“Τελικά σ’ αυτή την πόλη όποιος θέλει, κάνει ό,τι θέλει. Το βλέπουμε στην εικόνα της αγοράς, βρωμιά και δυσωδία, πεζόδρομοι γεμάτοι αυτοκίνητα, παρκίδες κατειλημμένες από μηχανές και τραπέζια των καφετεριών, πεζοδρόμια μετατρέπονται σε ταβέρνες, πεζόδρομοι λειτουργούν ως προέκταση καφετεριών και ταβερνών και οι πεζοί να μένουν έντρομοι στο δρόμο για να δουν πώς θα περάσουν απέναντι.
Μητέρες με καροτσάκια και τα παιδιά εκτίθενται σε κίνδυνο μέσα στο δρόμο, αφού τα τραπέζια καλύπτουν πεζοδρόμια. Ηλικιωμένοι άνθρωποι τρομάζουν να περάσουν ανάμεσα από τραπέζια και καρέκλες για να περπατήσουν στην αγορά, όσο για τα ΑΜΕΑ δεν το σκέφτονται να κυκλοφορήσουν σε πεζοδρόμιο γιατί η “έγνοια” μερικών επαγγελματιών να βγάλουν κάτι παραπάνω, τους στερεί το δικαίωμα της κυκλοφορίας στα πεζοδρόμια.
Ευτυχώς που δεν κυκλοφορούν τυφλοί στην πόλη γιατί δεν θα υπήρχε περίπτωση να πάνε κάπου με τις κίτρινες ειδικές λωρίδες κυκλοφορίας. Βλέπετε, τα δικαιώματα των καπνιστών είναι ισχυρότερα από όλων των άλλων πολιτών, που κι αυτοί πληρώνουν φόρους και κάποιοι ξέχασαν να τους υπολογίσουν, όπως και τα δικαιώματα των καταστηματαρχών που βάζουν πρώτα το κέρδος και μετά τον πολίτη και τον πελάτη τους.
Ο Δήμος Λαγκαδά και σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο απολαμβάνει την παρανομία μαζί με την φραπεδιά του σε όλους αυτούς τους χώρους, ανίκανοι να αντισταθούν στον τσαμπουκά του επιχειρηματία-ψηφοφόρου, κουμπάρου, ξαδέρφου, φίλου.
Τρεις αστυνομικοί σύμβουλοι στο Δημοτικό Συμβούλιο και αδυνατούν να επιβάλλουν το νόμο. Ενα αστυνομικό τμήμα και μια τροχαία που αδυνατούν να κάνουν κάτι για τον πολίτη. Και μη μου πείτε για τους καημένους τους μαγαζάτορες που πρέπει να δουλέψουν με την κρίση, γιατί οι μαγαζάτορες αυτού του είδους στο Λαγκαδά, δεν ξέρουν τι θα πει κρίση, είναι τίγκα κάθε μέρα.
Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σ’ αυτούς που έχουν την ευθύνη του τόπου, στις αρχές του Δήμου, στης Τάξεως, της Τροχαίας, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αν κάποια μέρα συμβεί το κακό.
Θέλουμε κι εμείς οι μητέρες με τα μωρά στα καροτσάκια να χρησιμοποιήσουμε τα πεζοδρόμια για την ασφάλειά μας, θέλουμε κι οι γονείς μας να μπορούν να περπατήσουν στο πεζοδρόμιο. Θέλουμε τα παιδιά μας όταν πάνε στο σχολείο τους να βαδίζουν στο πεζοδρόμιο κι όχι μέσα στο δρόμο.
Επιτέλους, ποιος θα σεβαστεί τα δικαιώματα της πλειοψηφίας των Δημοτών;
Οι μητέρες του Λαγκαδά”
