Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των «αρχόντων» του τόπου, εκλεγμένων ,διορισμένων Προέδρων και μη είναι ότι δεν έχουν καμία συναίσθηση του πραγματικού τους εκτοπίσματος τους .
Καθώς οι περισσότεροι από αυτούς, όχι απλά νομίζουν αλλά πιστεύουν, ότι είναι τουλάχιστον τόσο τεράστιοι, όσο και η σκιά τους κάθε απόγευμα .
Δυστυχώς, τα πρώτα βήματα μπαίνοντας σιγά σιγά σε προεκλογική περίοδο η συμπεριφορά πολλών νεοεκλεγμένων, δείχνουν ότι δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα, αντιθέτως τον επιβεβαιώνουν.
Αρχικά, λοιπόν, ας χαλαρώσουν λίγο, ας ξεκαβαλήσουν τα καλάμια που καβάλησαν και ας ξεστραβωθούν να μάθουν και να δουν τι γίνεται, γιατί αλλιώς δύσκολα θα βγάλουν δεύτερες εκλογές θα χαθούν στην ανασφάλεια και στα ταξίματα με οδηγό τα κοινωνικά μέσα …
Πότε ένας εκλεγμένος απο τον Δημότη αισθάνεται ανασφάλεια;
Όταν έχει φερθεί τίμια και τον αποδέχεται η κοινή γνώμη;
Όταν έχει ήσυχη τη συνείδησή του;
Όταν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του;
Όχι, βέβαια. Τότε, πότε;
Μήπως όταν έχει ενεργήσει παράνομα;
Όταν έχει χρησιμοποιήσει αθέμιτα μέσα στηριζοντας το ΕΓΩ του ;
Όταν δεν έχει σεβαστεί την ψήφο των πολιτών και κανει μικροπολιτική στα κοινωνικά δίκτυα ;
Όταν έχει μείνει μόνος και προσπαθεί να πιαστεί απο τα μαλιά του ;
Την απάντηση στα ερωτήματα θα ήξερε από πρώτο χέρι να μας την δώσουν κάποιοι εκλεγμένοι .
Για αυτό ακούγονται πως νοιώθουν ανασφαλής;
Γιατί τρέμουν ;
Τι θα ακολουθήσει;
Περιμένουμε τις εξελίξεις με αγωνία όπως κι εκείνοι .
Καλως ήρθατε ολοι στον ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙΑΔΑ .
