Η θητεία μου σαν προέδρου της ΔΕΕΙΠΛ, δεν ήταν ανέφελη ! ας πούμε υπήρχε μια εσωτερική αντιπολίτευση, μια προσωπική κόντρα, η οποία, περιέργως, σπανιώτατα διατύπωνε αντιρρήσεις και συνήθως οι αποφάσεις ήταν ομόφωνες.
Γράφει ο Τάκης Μπιτσίμης Πρώην Δήμαρχος Λαγκαδά
“μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση” όπως έλεγε και ο Μάο Τσε Τουνγκ. Χωρίς να το αντιλαμβάνονται κάνανε καλό και το χαιρόμουνα, άσχετα αν 4-5 φορές η στάση τους είχε φτάσει το όριο ευτελισμού τους, πλέον. Και επειδή ίσως με διαβάζουν, έστω και μετά 40 χρόνια, δεν γίνεται “η αλεπού 100 ετών και το αλεπουδάκι 105”. Μέσες άκρες τα είπα κι αυτά .
Η θάλασσα έχει και φουρτούνες …
Τα Λουτρά συνέχιζαν την πορεία τους, άλλοτε καλά, άλλοτε καλύτερα. Στα οικονομικά πολύ βοήθησε και η συνταξιοδότηση 3 υπαλλήλων, που λόγω … “παλαιότητας” στοιχίζανε αρκετά … Δεν αντικαταστάθηκαν και η εργασία τους γινόταν με άλλους τρόπους, όπως τα λογιστικά ανατέθηκαν σε λογιστικό γραφείο, το οποίο τακτοποίησε το αρχείο και κόστιζε 80% λιγώτερο.
Μέσα από την λειτουργία του Συνδέσμου προωθήσαμε την μετεκπαίδευση λουτρονόμων και ήρθαμε σε σημαντικές επαφές.
Μια σημαντικότατη επαφή ήταν με τον Πάνο Μαΐστρο, σύμβουλο του Γιώργου Γεννηματά, που επεξεργάζονταν, αλλαγές στον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων.
Ηρθε και συζήτησε για τον Κώδικα και με τον Λίμο, του οποίου τις γνώσεις αναγνώρισε.
Τον πήγα και στα Λουτρά, είδε τις εγκαταστάσεις, κούνησε το κεφάλι με θλίψη και σε λίγες μέρες, ΗΡΘΕ ο μποναμάς :
1 εκατ. για την εκπόνηση μελέτης, προκαταρκτικής, χωρίς διαγωνισμό, με υποχρεωτική ανάθεση στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ, τμήμα Αρχιτεκτονικής, η οποία και ανάλαβε την εκπόνησή της. Κατ’ ευτυχή συγκυρία επικεφαλής της ομάδας ήταν η εξαιρετική και εμπνευσμένη καθηγήτρια Ξανθή Χόϊπελ-Τζώνου. Το γραφείο Χόϊπελ-Τζώνου συγκαταλέγονταν στα 4-5 καλύτερα και αξιολογώτερα της Ελλάδας !!!
Ελα όμως που εγώ βρήκα τον μπελά μου ? “γιατί έδωσες το εκατομμύριο στο ΑΠΘ και δεν το έφερες στην Επιχείρηση, που έχουμε τόσες ανάγκες ?”.
Ενώ τους είχα εξηγήσει ότι τα λεφτά αυτά αφορούσαν ειδικές συμβάσεις των Υπουργείων με τα Πανεπιστήμια και η χρηματοδότηση ανέφερε τον Δήμο, ΟΧΙ σαν παραλήπτη των χρημάτων, αλλά σαν ΟΤΑ που θα γινόταν η μελέτη.
Και δοθήκαν στον Δήμο γιατί δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί η ΔΕΕΙΠΛ, σαν δημοτική επιχείρηση, αλλά ΜΟΝΟ μέσω του Δήμου.
Αρκεί να σας πω ότι τα χρήματα στάλθηκαν ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ στην Σχολή και δεν “παρκάρισαν” έστω για στιγμιαία στάση στον Δήμο. Αφου για ένα εξάμηνο μου βγάλαν τα σκώτια ( εδώ έχουμε τόσες ανάγκες και ΕΣΥ ΠΡΟΕΔΡΕ, δίνεις τα λεφτά για μελέτες, τι να πούμε?” “τουλάχιστον δώσε τα μισά” κλπ λες και σήκωνε παζάρια), και αφού διαβάστηκαν επανειλλημμένα τα σχετικά έγγραφα και ο σχετικός νόμος, εδέησε να ησυχάσουν, αν και ακόμη έχω την υπόνοια ότι δεν πείσθηκαν.
Η μελέτη παραδόθηκε στον Δήμο και την παρουσιάσαμε σε όλη την πόλη, εκθέτοντάς την στην αίθουσα αναμονής των Λουτρών και τα διάφορα φύλλα κάλυψαν ΟΛΟΥΣ τους τοίχους της αίθουσας και αναρτήθηκε και στον επάνω όροφο.
Ηρθαν πολλοί συμπολίτες και την θαύμασαν, μετά την ανάλυση-επεξήγηση της κας Χόϊπελ, που την συνεχάρησαν.
Εγώ ήμουν οφτωχός συγγενής και κομπάρσος της υπόθεσης και μόνο ο κ. Γιώργος Πέϊκος (αν θυμάμαι καλά), με συνεχάρη :
Τι ωραία πράγματα μας ετοιμάζεις, δήμαρχε . Συγχαρητήρια !”
