Το πρωί της 19ης Ιουνίου, η 1η Μεραρχία, ξεκινώντας από την περιοχή του Λοφίσκου, προήλασε βόρεια και ύστερα από σκληρό αγώνα κατέλαβε μέχρι τις τελευταίες απογευματινές ώρες τα χωριά Όσσα και Βερτίσκος.
Η 6η Μεραρχία το πρωί έφτασε στην Άσσηρο, βρίσκοντας απέναντί της, οχυρωμένη στα υψώματα, την 1η Ταξιαρχία της βουλγαρικής 10ης Μεραρχίας, που ήταν
ενισχυμένη με 12 επιπλέον πυροβόλα.
Η επίθεση άρχισε στις 15.15 το απόγευμα, έπειτα από σύγκρουση πυροβολικού. Οι Έλληνες στρατιώτες, πραγματοποιώντας επίθεση διά της λόγχης, κατέλαβαν ως το βράδυ τα στρατηγικής σημασίας υψώματα 605 και 544. Συνολικά, μέχρι το βράδυ της 19ης Ιουνίου, οι ελληνικές μεραρχίες είχαν καταλάβει το ύψωμα Γερμανικό, την περιοχή της Όσσας και την περιοχή Σκεπαστού.
Την επόμενη ημέρα, στις 20 Ιουνίου, η 1η Μεραρχία, ενεργώντας επιθετικά από την Όσσα προς τον Λαχανά, ενεπλάκη τις απογευματινές ώρες σε μάχη, η οποία διήρκεσε έως τις πρώτες νυχτερινές ώρες, χωρίς τελικά να διασπάσει τη βουλγαρική άμυνα.
Η 6η Μεραρχία προχώρησε προς την Ξυλόπολη, σταματώντας λόγω πυκνών εχθρικών πυρών από τα υψώματα στα βόρεια του οικισμού. Ωστόσο, το «αδιέξοδο» έσπασε με την άφιξη ελληνικής
μοίρας πεδινού πυροβολικού, που επέτρεψε στις ελληνικές δυνάμεις να επιτεθούν υπό την κάλυψη του μπαράζ των ελληνικών πυροβόλων.
Τελικά, η 6η Μεραρχία κατέλαβε γύρω στις 11.00 την Ξυλόπολη. Έπειτα συνέχισε την προέλασή της και έφτασε σε απόσταση περίπου 1 χιλιομέτρου από την κύρια βουλγαρική αμυντική τοποθεσία. Παράλληλα, απελευθερώθηκε η Νικόπολη,την οποία υπεράσπιζαν περίπου 500 κομιτατζήδες που είχαν τη βάση τους στο χωριό.
Οι 1η και 6η Μεραρχίες άρχισαν από το πρωί της 21ης Ιουνίου να αποσύρουν τμήματα από την πρώτη γραμμή για να συγκροτήσουν μεικτό απόσπασμα που θα κινούνταν, σύμφωνα με διαταγή του Γενικού Στρατηγείου, προς το Κιλκίς, με στόχο την ενίσχυση των δυνάμεων που επιχειρούσαν στο μέτωπο αυτό.
Οι Βούλγαροι, θεωρώντας τις μετακινήσεις αυτές σύμπτυξη, εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση κατά του δεξιού πλευρού των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή του χωριού
Κυδωνιές, όπου βρισκόταν η θέση του 1/5 Τάγματος της 1ης
Μεραρχίας. Χάρη όμως στον ηρωισμό του τάγματος, η βουλγαρική επίθεση αποκρούστηκε.
Στο μεταξύ, το Γενικό Στρατηγείο, μετά την απελευθέρωση
του Κιλκίς, ακύρωσε τη διαταγή συγκρότησης του μεικτού αποσπάσματος της 1ης και της 6ης Μεραρχίας, που προοριζόταν
να ενισχύσει την προσπάθεια προς το Κιλκίς, και διέταξε τις δύο
μεραρχίες να συνεχίσουν την από κοινού ενέργειά τους για την
κατάληψη του Λαχανά.
Οι δύο μεραρχίες προχώρησαν σε γενική επίθεση κατά των βουλγαρικών θέσεων στον Λαχανά, ταυτόχρονα, στις 15.00.
Ύστερα από σύντομη αλλά σφοδρή προπαρασκευή πυροβολικού, το ελληνικό πεζικό έφτασε σε απόσταση εφόδου και εξαπέλυσε γενική εφόρμηση διά της λόγχης.
Μπροστά σε αυτή την ορμητική επίθεση και έχοντας πληροφορηθεί την κατάρρευση του μετώπου στο Κιλκίς, οι Βούλγαροι άρχισαν να υποχωρούν ατάκτως προς τα βορειοανατολικά.
Τα ελληνικά τμήματα, αφού κατέλαβαν γύρω στις 16.00 τον Λαχανά, συνέχισαν την καταδίωξη των Βουλγάρων μέχρι τα τελευταία υψώματα προς την κοιλάδα του Στρυμόνα ποταμού.
Στον τομέα του Λαχανά, οι δύο κύριες μεραρχίες του ελληνικού στρατού, με 18 τάγματα, αντιμετώπισαν 20 βουλγαρικά.
