Η καταστροφή του Αλευρόμυλος Γεωργιάδη στο κέντρο του Λαγκαδά, αποδεικνύει περίτρανα την αδιαφορία και την παθογένεια του Δήμου Λαγκαδά και του Δημάρχου με την γενική Γραμματέας που χειρίστηκαν τα προγράμματα , να εντάξουν σε ένα πρόγραμμα τον Αλευρόμυλο Γεωργιάδη σε ένα πρόγραμμα Τρίτσης και ου το κάθε εξής πρόγραμμα , να διασώσουν και να αναδείξουν τα τελευταία εναπομείναντα δείγματα μιας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, των δύο περασμένων αιώνων, που χάνεται ανεπιστρεπτί όπως έφυγε μια τετραετία .
Έτσι για την Ιστορία με την υπ΄αριθ. 3655/17.9.2015 Απόφαση του Πράσινου Ταμείου, ο Δήμος Λαγκαδά ορίζεται δικαιούχος στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα «Συνεχιζόμενο προς χρηματοδότηση Πρόγραμμα για την Απόκτηση και Διαμόρφωση Ελευθέρων Κοινόχρηστων Χώρων και Διατηρητέων Κτιρίων στις πόλεις 2014 – Α.Π.4», με εγκεκριμένο ποσό χρηματοδότησης 256.822€. για το έργο «Απόκτηση του διατηρητέου κτιρίου “Αλευρόμυλος Κληρονόμων Γεωργιάδη”».
Το Πράσινο Ταμείο, από τότε άλλες δύο φορές έδωσε χρήματα για την ανάδειξη Δημοτικών χώρων, πάρκων, πλατειών κτλπ εμείς είχε σημασία ότι το πήραμε χωρίς να το αξιοποιήσουμε .
Καμία φροντίδα για την ένταξη σε προγράμματα για όλα τα διατηρητέα του Δήμου Λαγκαδά με τα αποτελεσματα να πέσει όλη η σκεπή να φυτρώσουν δέντρα και να διαλυθούν όλα τα υπάρχοντα εργαλεία που θα γινόταν μουσείο χωρις πρόβλεψη να τα αποθηκεύσουμε η να κάνουμε μια σκεπή .
Ας φροντίσουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας ό,τι σημαντικό παραλάβαμε από τους προγόνους και την ιστορία μας.
Με μαθηματική ακρίβεια μετά από μια χαμένη τετραετία το μόνο που θα μπορούμε να τους παραδώσουμε θα είναι λακκούβες και μια πόλη ΥΠΟ διάλυση .
Ας μην επιτρέψουμε άλλη καταστροφή του μνημειακού πλούτου του τόπου
Εμείς, θα συνεχίσουμε να αγαπούμε αυτόν τον τόπο με τα καλά και τα στραβά του και να ονειρευόμαστε γι’ αυτόν και τους ανθρώπους του, την ίδια ώρα που όλοι θα αποχωρούν και θα τα ρίχνουν στους προηγούμενους .
ΜΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ : Κτισμένο σε δύο φάσεις (1924-25 και 1929), πρόκειται για κτιριακό συγκρότημα χαρακτηριστικής βιομηχανικής αρχιτεκτονικής με δύο δίδυμα κύρια κτίρια ορθογωνικής κάτοψης, τα οποία φέρουν ξύλινη δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη. Αποτελεί ένα από τα σπάνια δείγματα μηχανοκίνητου αλευρόμυλου με μυλόπετρες που διασώζεται στο νομό Θεσσαλονίκης με το σύνολο του μηχανολογικού του εξοπλισμού του in situ.
Ανήκει στην τελευταία φάση της τεχνολογικής εξέλιξης των πετρόμυλων, όπου διατηρούνται οι παραδοσιακές μυλόπετρες αλλά με χρήση μηχανικής κίνησης (αρχικά ατμοκίνηση και στη συνέχεια πετρελαιοκίνηση και ηλεκτροκίνηση).
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟ KAI KEIMENA ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΓΛΟΥ GFD WEB BRAIN ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
