Δεν είναι μόνο τα παιδιά, είναι κυρίως οι μεγάλοι

Παρακολουθώντας τη σειρά Adolescence, τα παιδιά  βρίσκονται ακόμα πολύ πιο κοντά στον κόσμο των εφήβων. Έχουν περάσει οι περισσότεροι γονείς σε ηλικίες απο 15χρονων και μετα  από αυτή τη φάση, με όλα τα σήματα και τα κρυφά νοήματα που τη συνοδεύουν.

Η σειρά, τελικά, δεν περιγράφει τα παιδιά. Περιγράφει εμάς, τους ενήλικες. Είναι η δική μας αδυναμία να αντιληφθούμε και να επικοινωνήσουμε με τους εφήβους που γίνεται το επίκεντρο.

Το χάσμα επικοινωνίας και η αποτυχία κατανόησης

Η ανησυχία που προκαλεί η σειρά δεν προέρχεται από τις πράξεις των εφήβων, αλλά από τον τρόπο που οι μεγάλοι στέκονται αμήχανοι, ανήμποροι ή απρόθυμοι να μπουν στον κόσμο τους. Βλέπουμε γονείς και εκπαιδευτικούς να προσπαθούν να εξηγήσουν τα γεγονότα με τα εργαλεία μιας άλλης εποχής, ενός άλλου πολιτισμικού κώδικα.

Είναι συγκλονιστική η σκηνή όπου ο αστυνομικός ακούει με δυσπιστία τον γιο του να εξηγεί το νόημα μιας αλληλουχίας emoji στο Instagram. Οι γονείς και οι μεγάλοι απαξιώνουν ή υποτιμούν τέτοια εργαλεία επικοινωνίας, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι για τους νέους είναι μια ολοκληρωμένη γλώσσα.

Οι ενήλικες βλέπουν μέσα από το δικό τους φίλτρο

Οι χαρακτήρες της σειράς προσπαθούν να καταλάβουν τους εφήβους μέσα από τα δικά τους «γυαλιά». Ο γονιός που καταρρέει λέγοντας «τα έκανα όλα σωστά, τι πήγε στραβά;» γίνεται ξαφνικά το «θύμα» της ιστορίας. Ξεχνάμε έτσι τον πραγματικό πρωταγωνιστή: το παιδί που μένει στο παρασκήνιο.

Αναζητούμε ευθύνες στους εξωτερικούς παράγοντες: τα κινητά, το σχολείο, τα social media, τις μόδες. Η αλήθεια, όμως, κρύβεται στο χάσμα αντίληψης και επικοινωνίας που έχει παγιωθεί.

Το χάσμα δεν είναι γενεών, είναι αντίληψης

Δεν είναι μόνο το ηλικιακό χάσμα. Είναι η άρνηση του ενήλικα να δει ότι το παιδί ζει σε έναν κόσμο που εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, έναν κόσμο που δεν μοιάζει σε τίποτα με τον δικό του στην εφηβεία.

Οι σημερινοί 50άρηδες συχνά θεωρούν ότι το να «μην ασκήσουν βία» ή να είναι «πιο ανεκτικοί» από τους δικούς τους γονείς είναι αρκετό. Όμως η νέα γενιά έχει να διαχειριστεί προβλήματα και προκλήσεις που εκείνοι αδυνατούν καν να φανταστούν, και πολύ συχνά τα emoji ή οι πλατφόρμες όπως το Instagram είναι τα μόνα «μέσα» που οι έφηβοι εμπιστεύονται για να επικοινωνήσουν αυτά τα ζητήματα.

Μια ανοιχτή πρόσκληση

Η σειρά Adolescence μας καλεί να επανεξετάσουμε τον ρόλο μας. Μας καλεί να σταματήσουμε να ερμηνεύουμε τον κόσμο των εφήβων με τα φθαρμένα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας. Δεν μας προσφέρει λύσεις, αλλά μας θέτει το πιο ουσιαστικό ερώτημα: μπορούμε να ακούσουμε πραγματικά;

Οι ενοχές δεν φτάνουν. Χρειάζεται να σταθούμε απέναντι στους νέους με ταπεινότητα, αποδοχή και διάθεση να ακούσουμε τον «άγνωστο» κόσμο τους χωρίς φίλτρα και προκαταλήψεις.

ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ :