«Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια» έλεγαν οι παλαιότεροι. Από την άλλη, οι Ρωμαίοι προτιμούσαν το γνωστό ρητό «έργα, όχι λόγια» (res, non verba).
Η ουσία είναι ίδια από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα: το ποιόν του ανθρώπου διαφαίνεται από τις πράξεις και όχι από τα λόγια. Εν προκειμένω, το άρθρο τούτο δημιουργήθηκε για αναδείξει ένα γεγονός που είναι σπάνιο στις μέρες μας μας και προκαλεί εντύπωση. Διότι σπάνια συναντάς πλέον ανθρώπους που περισσότερο πράττουν παρά μιλάνε, ιδιαίτερα στον χώρο της πολιτικής.
Σας έχει τύχει ποτέ να συναντήσετε εν μέσω προεκλογικής περιόδου έναν υποψήφιο σε κάποια δράση, χωρίς αυτό να γίνεται με προηγούμενη σκοπιμότητα και προβολή ή να διατυμπανίζεται η παρουσία του σε όλους τους παρευρισκομένους;
Και, όμως, κατά πώς φαίνεται, αυτός είναι ο τρόπος που ενεργεί ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας, κος. Βασίλης Ρόκος. Ο κος. Ρόκος επέλεξε αθόρυβα, χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους συμμετέχοντες, να αφιερώσει πολύτιμο -θα υπέθετε κανείς- χρόνο από την εκστρατεία του στον καθαρισμό απορριμμάτων του δρόμου από τη διασταύρωση Εγνατίας μέχρι το χωριό Βάρβαρες στη Βέροια. Προφανώς, η πράξη αυτή δεν θα έπεφτε στην αντίληψη κανενός, αν δεν γνωστοποιούταν με ανάρτηση της κας. Αθηνάς Τζιούρτζιας, εθελόντριας της ομάδας «Εθελοντές για την Καθαριότητα», σε ανάρτησή της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Η κα. Τζιούρτζια αναφέρει στην ανάρτησή της: «34 ετών ο Βασίλης Ρόκος Πρώτα και πάνω από όλα ταπεινός εθελοντής εδώ και πολλά χρόνια! Επικοινωνήσαμε εχθές με σκοπό να ανταμώσουμε.
Του είπα ότι το απόγευμα θα έχουμε εθελοντική εργασία με την Ομάδα Εθελοντές για την Καθαριότητα για να μαζέψουμε σκουπίδια!
-Ωραία …! 6:00 η ώρα θα είμαι και εγώ εκεί να μαζέψω σκουπίδια μαζί σας!
Ήρθε σιγανά φόρεσε το γιλέκο συστήθηκε ως Βασίλης δεν είπε το επίθετο του ούτε και τον τίτλο του.
Μάζεψε σκουπίδια μαζί μας… συζήτησε με όλους, και έφυγε σιγανά όπως ήρθε για να συνεχίσει τον αγώνα του!
Φεύγοντας μου είπε ότι δεν επιθυμεί να αναφέρω σε κανέναν από την ομάδα την ιδιότητα του ως Υποψήφιος Περιφερειάρχης».
Ποιος είναι, λοιπόν, ο λόγος να συμμετέχει ένας υποψήφιος σε μία άγνωστη δράση για το ευρύ κοινό, αν δεν πρόκειται να προσεγγίσει πολλούς ψηφόφορους ή να προκαλέσει “θόρυβο”; Διότι οι συμμετέχοντες ουτέ ήταν πολλοί αριθμητικά ούτε αντιλήφθηκαν τον κο. Ρόκο! Επίσης, χωρίς καμία πρόθεση υπονόμευσης, ένα μικρό χωριό της Ημαθιάς δεν αποτελεί παραδοσιακά το κέντρο του ενδιαφέροντος για τον επικεφαλής ενός ψηφοδελτίου.
Έπειτα, από αυτές τις σκέψεις, μπορεί να καταλήξει κανείς ότι πρόκειται απλώς για μία άδολη πράξη που αποτελεί εκδήλωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Δυστυχώς στην εποχή μας μοιάζει παράξενο και παράτερο για τους περισσότερους το να αφιερώνει κανείς τον προσωπικό του χρόνο για να συνεισφέρει χωρίς αντάλλαγμα στο κοινωνικό σύνολο.
Το επιμύθιο αυτού του κειμένου είναι όιι απλές πράξεις είναι εκείνες που αποκαλύπτουν τον πραγματικό χαρακτήρα του ανθρώπου και κάνουν τη διαφορά. Ίσως το παράδειγμα του κου. Ρόκου κινητοποιήσει και πολλούς από εμάς να μαζέψουμε εθελοντικά τα σκουπίδια από τους δρόμους της περιοχής μας, αντί μονάχα να διαμαρτυρόμαστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
